Fantastyczny spektakl! Wspomnień czar, świetna muzyka, dowcipny, ale zmuszający do refleksji scenariusz, rewelacyjna gra aktorska i świetne wykony hitów z minionej epoki. Dawno się tak nie bawiłam, aż do łez!

O sukcesie adaptacji „Naszego małego PRL-u” zadecydowały: bardzo lekka forma, fala niejednoznacznej nostalgii za PRL-em ciągnąca się chyba od czasu upadku tego kuriozalnego systemu społeczno-politycznego i piosenki śpiewane z entuzjazmem przy akompaniamencie żywego zespołu.

Bezpretensjonalny humor, inteligentna gra z konwencją i zbiorowymi (re)sentymentami sprawiają, że przedstawienie trzyma tempo i bawi, nie eksploatując przesadnie ckliwej nostalgii. Rytm widowisku nadaje świetna muzyka Cezarego Reinerta wykonywana na żywo, stanowiąca kompilację największych hitów końcówki PRL w nowych aranżacjach – od Krzysztofa Krawczyka, przez Maanam, aż po Bajm. Świetne są także kostiumy z epoki projektu Barbary Guzik. Dobrze zagrane (i zaśpiewane) przedstawienie, z przymrużeniem oka przyglądające się epoce minionej, całkiem sporo mówi też o naszej dostatniej kapitalistycznej teraźniejszości.

Aktorzy tańczą i śpiewają, przypominając nam rekwizyty z minionej scenografii, stawiają pytania i zagadki nie do rozwikłania: jak można było poradzić sobie bez dezodorantu czy podpasek, myć podłogi bez płynu do podłóg, zrobić kolację bez zrobienia zakupów, odpalić Malucha za pomocą kija i tym podobne. (…) Polecam. 2 godziny rozrywki na poziomie z łezką w oku.

Monika Janik-Hussakowska stworzyła przedstawienie, które z całą pewnością stanie się repertuarowym hitem słupskiej sceny. A na ten sukces pracuje bardzo dobrze pomyślana (i przemyślana) struktura przedstawienia, łącząca w sobie widowiskowość i rozrywkę z refleksją i krytycznym ujęciem wybranego tematu.