Autor:
Anna Wakulik
Reżyseria:
Maciej Gorczyński
Scenografia, kostiumy, wideo:
Iwona Bandzarewicz
Muzyka:
Szczepan Pospieszalski
Opieka wokalna, wokal:
Anna Bochnak – Fryc
Obsada:
Adam Borysowicz,
Wojciech Marcinkowski,
Katarzyna Pałka,
Ksenia Tchórzko
Zdjęcia:
Iwona Bandzarewicz
Inspicjent:
Justyna Moczulska
Dramat Anny Wakulik, rozpięty jest wokół dwóch tematów przewodnich. Pierwszym z nich jest konflikt między wolnością a potrzebą stabilizacji. Jak siedzieć w tej „strefie ciszy” w drodze skądś dokądś, z nadzieją na wydarzenia i wielkie sprawy, i jednocześnie mieć swój kubeczek, swoją pościel i kapcie zawsze przy sobie. Drugi temat ogniskuje się wokół problemu społecznego zła, którego przyczyną jest nieprzepracowana pamięć o doświadczających przemocy (ekonomicznej, seksualnej i kulturowej) i zadających przemoc przodkach: chłopach i właścicielach folwarków, pokutujący w polskiej rzeczywistości jako konflikt klasy ekonomicznie uprzywilejowanej i prekariatu. Konflikt, który za autorką Grupy krwi nazwać można nieuświadomionym i pozaintencjonalnym, a który zarówno autorka, jak i postaci dramatu próbują najpierw zbadać, a potem w finalnym, anarchicznym geście – rozbroić.
Grupa krwi prowokuje do postawienia kilku pytań: czy możliwa jest systemowa naprawa niesprawiedliwości, czy raczej przeciąć ją można jednym, anarchicznym działaniem? Czy zło drzemiące w ludziach, nie pozwalające im na porozumienie ma swoje źródło w systemowej przemocy? Jakie są granice szczerości i próby autentyczności w kontakcie z innymi ludźmi? Czy teatr jest w stanie przepracować historyczne krzywdy? Jakie są źródła hierarchii społecznych? I wreszcie czy ważniejsza jest stabilizacja i bezpieczna praca, czy poczucie wolności?
Spektakl jest realizowany w ramach projektu „Dramatopisanie”, którego organizatorem jest Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, a środki na jego realizację pochodzą z budżetu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. „Dramatopisanie” to rozpoczęty w 2020 program stypendialny służący wspieraniu polskiej dramaturgii współczesnej. Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku jest jednym z dwóch teatrów w Polsce realizujących spektakle w ramach drugiej edycji programu. Więcej informacji na www.instytut-teatralny.pl
Spektakl bierze udział w 29. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.
Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie.
W „Subiektywnym podsumowaniu teatralnego sezonu 2022/2023” portalu Teatr Dla Wszystkich spektakl został wyróżniony w kategorii:
– Najlepsze wystawienia nowych polskich sztuk.
W rankingu „Najlepszy, najlepsza, najlepsi w sezonie 2022/2023” miesięcznika Teatr spektakl został wyróżniony w kategorii „Najlepsza nowa polska sztuka” (Anna Jazgarska).
Premiera: 24 września 2022 r. Czas trwania: 1 h 40 min (bez przerwy)
Otrzymaliśmy mądre, wzruszające, niepozostawiające nikogo obojętnym przedstawienie, tak ważne w społeczeństwie melanżu grup społecznych, mocno historycznie wymieszanego, gdzie tożsamość może znaczyć wszystko i nic, stawiające szereg istotnych pytań.
Bardzo dobry spektakl, multimedialny, tematyka na czasie. Cieszę się, że mogłam zobaczyć.
Spektakl jest utrzymany w kameralnym klimacie, czworo aktorów na scenie, kilka mebelków, jedno pomieszczenie – minimalistyczna makieta prezentująca problem dotyczący całych grup społecznych.
Ten spektakl zostanie z wami na długo. Prowokuje tyle pytań, że jeszcze kilka godzin po premierze rozmawialiśmy o nim przy rodzinnym stole.
TV Słupsk – „Po premierze” Jacek Szuba i Daniel Klusek:
https://www.youtube.com/watch?v=ZmQLHytcfj8