Autor:
Wiliam Shakespeare
Autor przekładu poetyckiego:
Stanisław Barańczak
Reżyseria:
Szymon Kaczmarek
Scenografia:
Kaja Migdałek
Opracowanie muzyczne:
Żelisław Żelisławski
Obsada:
Igor Chmielnik,
Monika Janik-Hussakowska,
Adam Jędrosz/Adrian Wajda,
Anna Kończal/Monika Bubniak,
Krzysztof Kluzik,
Wojciech Marcinkowski,
Kacper Sasin/Konrad Wosik
Sławomir Głazek (nagranie video)
Zdjęcia:
Piotr Stępień
Porcja, wypełniając wolę zmarłego ojca, godzi się na dziwaczny eksperyment, w którym stawką jest ona sama. Bassanio, pozbawiony dopływu gotówki, jest w stanie posunąć się naprawdę daleko, ale czy tylko o pieniądze w tej grze chodzi? Antonio – bogaty kupiec, jest w stanie zaryzykować własne ciało, bo zdaje sobie sprawę, że bez miłości wszystko co ma, jest tylko chwilowym błyskiem przemijającej jak młodość przyjemności. Skrzywdzony przez prześladowanie ze względu na swoją narodowość i religię Żyd Schylock decyduje się na radykalny krok, aby wywalczyć sobie prawo do szacunku. Wszystkim chodzi o coś więcej. Wszyscy chcą czegoś bardziej realnego, namacalnego.
Shakespeare w zderzeniu ze współczesnością zawsze ujawnia nieznane pokłady aktualności. Nie pyta czy gramy role. To jest oczywiste. Narodowość, religia, status społeczny, płeć – to tylko sposoby radzenia sobie z rzeczywistością, wymyślone reguły. Pytanie czy powinniśmy ich przestrzegać? Czy da się w pełni z nich zrezygnować? Skoro i tak gramy role, to lepiej jest, jak Antonio
w pierwszej scenie, zdecydować się na tę tragiczną, czy mimo wszystko, jak w klasycznej komedii, walczyć o happy end?
W ścieżce dźwiękowej spektaklu Kupiec wenecki wykorzystano miedzy innymi nagrania dźwiękowe udostępnione na platformie freesound.org na licencji Creative Commons autorstwa: jakobthiesen, tim.kahn, Pfannkuchn, juskiddink, Robinhood76, Exacom, Yuval.
Zobacz program spektaklu Kupiec wenecki
Spektakl otrzymał nagrodę Złotego Yoricka 2019 Festiwalu Szekspirowskiego jako najlepsza polska inscenizacja szekspirowska sezonu 2018/2019.
Spektakl został uznany za Przedstawienie Roku 2019 przez Kapitułę Nagród Teatralnych Marszałka Województwa Pomorskiego.
Monika Janik otrzymała za rolę Porcji w „Kupcu weneckim” Nagrodę im. Prof. Jana Ciechowicza dla „nadziei” pomorskiego teatru.
W rankingu wydarzeń teatralnych 2019 roku województwa pomorskiego przygotowanym przez „Gazetę świętojańską” spektakl otrzymał nagrody w kategoriach:
Najlepszy spektakl dramatyczny: „Kupiec wenecki”
Najlepsza reżyseria: Szymon Kaczmarek („Kupiec wenecki”)
Najlepsza muzyka: Żelisław Żelisławski („Kupiec wenecki”)
Najlepsza scena: finałowa z „Kupca weneckiego”
oraz nominacje w kategoriach:
Najlepszy spektakl („Kupiec wenecki”)
Najlepsza aktorka w roli głównej (Monika Janik w „Kupiec wenecki”)
Najlepszy aktor w roli drugoplanowej (Adam Jędrosz w „Kupiec wenecki”).
W rankingu teatralnym miesięcznika „Menażeria” za 2019 rok spektakl został wyróżniony w 3 kategoriach:
A jak aktorka (Monika Janik za rolę Porcji w „Kupcu Weneckim”)
A jak Aktor (Wojciech Marcinkowski za rolę Bassanio w „Kupcu Weneckim”)
P jak Przedstawienie („Kupiec Wenecki”).
Spektakl wziął udział w 40 edycji Warszawskich Spotkań Teatralnych
oraz Kaliskich Spotkaniach Teatralnych 2020 r
„O jak odkrycie
Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku pod dyrekcją Dominika Nowaka, dyrektora naczelnego i artystycznego, zaskoczył bardzo pozytywnie na dwóch festiwalach w Toruniu i Gdańsku, z tego drugiego przywożąc jeszcze Złotego Yoricka za „Kupca Weneckiego” w reż. Szymona Kaczmarka. Warto trzymać kciuki za kolejne sukcesy tej instytucji.”
„Ważny, dla niektórych bardzo kontrowersyjny – nie tylko dzięki wymowie ostatniej sceny – spektakl z Nowego Teatru w Słupsku to najważniejsza zdaniem jurorów inscenizacja dzieła Szekspira w sezonie 2018/2019 w Polsce. Dla Nowego Teatru to forma zaproszenia do teatralnej ekstraklasy, dla jego zespołu dowód, że dobry teatr może powstać z dala od wielkich ośrodków i uwagi mainstreamowych mediów, a dla widzów potwierdzenie, że mają w Słupsku zauważony i doceniony w kraju teatr, w którym warto bywać.“
„Na takie spektakle jak ten czeka się czasem nawet dekadę. […] Słupski Kupiec wenecki okazał się objawieniem minionego roku. Nie tylko wykroczył poza szekspirowską sztampę, ale i podarł przy okazji parę klisz na temat teatru prowincjonalnego i jego szans na ogólnopolską recepcję.”
Zrealizowanym ponad dziesięć lat temu w Teatrze Wybrzeże świetnym „Poskromieniem złośnicy” Szymon Kaczmarek udowodnił, że ma dla Szekspira swój własny teatralny język. W słupskim „Kupcu weneckim” ten język ukazał się w wersji dojrzale zradykalizowanej. Kaczmarek nie robi absolutnie nic nowego. Po prostu pyta Szekspirem o współczesność. Chodzi jednak o to, jakie pytania formułuje i jak je zadaje. Kupiec wenecki to przedstawienie bardzo dobre aktorsko, konsekwentne, spójne, wynikające z głębokiej lektury. To szereg trudnych pytań i tyleż bolesnych odpowiedzi.